Czeka nas więcej lokalnych epidemii
16 lutego 2015, 13:18Znany zoolog z Laboratorium Parazytologii im. Harolda W. Mantera na Univeristy of Nebraska-Lincoln mówi, że jednym ze skutków globalnego ocieplenia będzie pojawianie się chorób zakaźnych w nowych miejscach i u nowych nosicieli. Na łamach Philosophical Transactions of the Royal Society B Daniel Brooks ostrzega, że w przyszłości powinniśmy spodziewać się większej liczby lokalnych epidemii. Wraz ze zmieniającym się klimatem ludzie, zwierzęta i rośliny będą wystawieni na kontakt z patogenami, z którymi wcześniej się nie zetknęli
Ewolucja ocali diabła tasmańskiego?
31 sierpnia 2016, 13:04Niewykluczone, że błyskawiczna ewolucja ocali diabły tasmańskie przed zagładą ze strony zaraźliwego nowotworu. W ciągu ostatnich 20 lat populacja diabła tasmańskiego zmniejszyła się o 80%. Wszystko z powodu zaraźliwego nowotworu pyska (DFTD - devil facial tumour disease).
Małpa jak leniwiec. Niezwykła ewolucja na wyspach
14 listopada 2018, 10:02Przed około 11 milionami lat pewien gatunek małpy w jakiś sposób przedostał się z Ameryki Południowej na Jamajkę. Tam wyewoluował w gatunek zupełnie odmienny od znanych nam małp. Przykład ten dobrze pokazuje, jak działa ewolucja na wyspach
Galaktyka z dwoma aktywnymi jądrami
13 czerwca 2011, 12:05W galaktyce Markarian 739 znaleziono drugą czarną dziurę, która jest aktywnym jądrem galaktycznym. Wspomniana galaktyka, znana też jako NGC 3758, leży w odległości 425 milionów lat świetlnych od Ziemi, w konstelacji Lwa. Jej dwa jądra dzieli od siebie zaledwie 11 000 lat świetlnych.
Poznaliśmy kolejne tajemnice Obłoku Smitha
29 stycznia 2016, 15:46Wokół Drogi Mlecznej krąży wiele obłoków gazu, ale Obłok Smitha jest wyjątkowy. Jest bowiem jedynym, którego trajektorię znamy. O Obłoku i o tym, że przetrwa on zderzenie z naszą Galaktyką pisaliśmy ponad dwa lata temu. Teraz dzięki Teleskopowi Hubble'a zdobyliśmy nowe informacje na jego temat.
Czarna dziura w Drodze Mlecznej obraca się niespodziewanie powoli
28 października 2020, 04:36Supermasywna czarna dziura w centrum Drogi Mlecznej – Sagittarius A* – obraca się wolniej niż się spodziewano. Jej obrót jest wolniejszy, a prawdopodobnie znacznie wolniejszy, niż 10% prędkości światła. To niezwykle powoli jak na obracającą się czarną o masie 4,15 miliona razy większej od masy Słońca.
Mały Obłok Magellana to dwie galaktyki? Magellan może zostać wymazany z mapy nieba
2 stycznia 2024, 11:56Mały Obłok Magellana to niewielka galaktyka satelitarna Drogi Mlecznej położona od nas w odległości około 200 000 lat świetlnych. To jeden z najbliższych satelitów naszej galaktyki i jeden z najodleglejszych obiektów widocznych gołym okiem. Dobrze widoczna z Półkuli Południowej znana jest ludziom od czasów prehistorycznych. W średniowieczu była po raz pierwszy obserwowana przez europejskich marynarzy. Mały Obłok Magellana od dawna uznawany jest za niewielką galaktykę. Jednak autorzy najnowszych badań twierdzą, że to, co ludzkość obserwuje od tysiącleci to dwie galaktyki.
-c60966cbb718870b3d8e15951df937aa.jpg)
Nowa klasa rozbłysków gamma
17 kwietnia 2013, 11:03Zdaniem ekspertów, zaobserwowane w ostatnich latach przez satelitę Swift trzy niezwykle długotrwałe eksplozje gwiazd to przedstawiciele nowej, nieznanej dotychczas klasy rozbłysków gamma (GRB). Rozbłyski gamma to najpotężniejsze eksplozje we wszechświecie
Tysiące czarnych dziur w centrum Drogi Mlecznej
6 kwietnia 2018, 07:26Naukowcy pracujący pod kierunkiem specjalistów z Columbia University odkryli, że wokół Saggitariusa A* (Sgr A*), masywnej czarnej dziury w centrum Drogi Mlecznej, krąży 12 mniejszych czarnych dziur. To pierwszy dowód na prawdziwość pochodzącej sprzed dziesięcioleci hipotezy dotyczącej budowy centrum naszej galaktyki.
Kolizje gwiazd neutronowych wzbogacają wszechświat bardziej niż łączenie czarnych dziur z gwiazdami
19 listopada 2021, 10:40Uczeni z MIT, LIGO oraz University of New Hampshire obliczyli ilość ciężkich pierwiastków, takich jak złoto, jaka powstaje podczas łączenia się czarnych dziur z gwiazdami neutronowymi i porównali swoje dane z ilością ciężkich pierwiastków powstających podczas łączenia się gwiazd neutronowych. Hsin-Yu Chen, Salvatore Vitale i Francois Foucart wykorzystali przy tym zaawansowane systemy do symulacji oraz dane z obserwatoriów fal grawitacyjnych LIGO-Virgo.
